Πόσα Βήματα Ακόμα

[Στίχος 1]
Η βροχή δυνάμωνε, με τους ψίθυρους,
του χειμώνα να γεμίζουν το τοπίο,
Όταν ήρθα κοντά σου, αναρωτήθηκα,
Που βρέχει άραγε, στα μάτια σου;
ή έξω από αυτά;

[Ρεφρέν]
Πόσα βήματα ακόμα, πρέπει να περπατήσω,
για να φθάσω στη πηγή, να πιώ νερό με τις χούφτες,
να ξεδιψάσω, να σε συναντήσω,
και το χαμόγελο σου να με φωτίσει.

[Στίχος 2]
Κι αν χάνονται τα δάκρυα,
ή γίνονται μαργαριτάρια,
που λάμπουν στο φως του ήλιου,
όταν ανατέλλει το χαμόγελό σου.
Κολυμπούσα στο βλέμμα σου,
έβλεπα με το δικό σου φως,
καταλάβαινα, με το άγγιγμά σου.

[Ρεφρέν]
Πόσα βήματα ακόμα, πρέπει να περπατήσω,
για να φθάσω στη πηγή, να πιώ νερό με τις χούφτες,
να ξεδιψάσω, να σε συναντήσω,
και το χαμόγελο σου να με φωτίσει.

[Γέφυρα]
Ακούγα με τη φωνή σου,
και περπάταγα στο δρόμο σου,
έως ότου… σταμάτησες,
να πιείς νερό στη πέτρινη βρύση,
κοίταζα τις σταγόνες
που έπεφταν απ’ τα χέρια σου.

[Στίχος 3]
Όμως η δίψα μου παρέμενε,
στα δικά μου χείλη,
γιατί ήταν μακριά σου…
Και τούτη τη φορά αναρωτήθηκα,
πόσες μέρες είναι η ζωή και πόσες νύχτες…

[Ρεφρέν]
Πόσα βήματα ακόμα, πρέπει να περπατήσω,
για να φθάσω στη πηγή, να πιώ νερό με τις χούφτες,
να ξεδιψάσω, να σε συναντήσω,
και το χαμόγελο σου να με φωτίσει.

[Outro]
Πόσα βήματα ακόμα, στην αγκαλιά σου θα βρω,
την πηγή που ονειρεύτηκα,
σε κάθε αγγίγμα σου,
σε λίγη ζωή, θα φέρω το νερό,
το άρωμα τ’ ουρανού, να ανατέλλω ξανά.